سوگند نامه

بسمه تعالي

سوگند نامه مر كز تربيتي و تعليماتي كونگ فو توآ زير نظر استاد علي جواني

به ياري خدا وهمت همراهان با صفا وصداقت كه بتوانيم (انشاء تن وروان)را حركت انساني ساز قرار بدهيم.در انديشه يم بكوشيم ما در اين لحظه حساس زندگي خويش به نام يك كونگ فوكار با آگاهي وايمان به مسئوليت خطير در پيشگاه خداوند قادر ومتعال وبه قرآن ،كتاب هدايت نور سوگند ياد  مي كنم كه همواره در هر شغل ،مقام ودرجه كه باشم در راه كونگ فو خدمت به آرمان هاي مقدس توآ وپاسداري از قانون بي كران كه ثمره بزرگ ملت ايران به راهبري پرفسور ابراهيم ميرزائي بنيان گذار علمي كونگ فو توآ وادامه دهنده ي راه ايشان راهبان استاد علي جواني كوتاهي نكنيم واين سوگند را باصداقت و آزادي كامل ادعا مي كنم وتخلف از ان را گناهي بزرگ واهانت به شرف خود مي دانم.

سوگند از روي مروت ودادگري به روان راستي سوگند ياد مي كنم از روي پاكي وپاك دلي،از روي مروت ورادمردي،از روي وفا ومردمي وسرانجام بفرمان خون وسرشت انسان وناموسهاي ازلي كه در چشم انداز تاريخ ما همه جا پيشتاز وجان پناه انسانيت بوده.من با ‍ژرف انديشي ودوربيني جوياي اين هنرم،هنري بزرگ با دانش سامانگري با شناخت نيك هاي دروني خويش يعني هنر خود شناسي هنر خود سازي ،هنر خود ياري،هنر انسان سازي،هنر ساخت وساختمان بدن آفرين.هم آهنگ هاي راستيني از دروازه هاي انديشه كه پيوسته به جهان معني وهستي ناشناخته مي ريزد. من به دريافتن گيتك به كلبه ارزنده خود شناسي دست بيابم از سپهر ستان هاي ايمان آزمايشي دانش خود هنر ومهر مي گذرم تا به دروازه  هاي خود يعني راه انديشه هاي كاخ انسانيت درآيم در سكوتم،ره يافته سفري به درون خود مي كنم به فرمان استادم مويه وزاري را ننگ مي دانم .متلق نمي گويم.فرياد ننگ آميز فريب خورده گان را نمي شنوم حق نا شناسان وپيمان شكنان را پا افره سخت مي دهم. از دروغ وناسپاسي ونيرنگ بيزارم.خواب آلودگي را گناه مي دانم وگناه مي شناسم.بدون تلاش ونيروي جاودانه حق هيچگونه در خواستي از خدا ندارم.مي جويم تا زندگاني يابم.بيدارم،هشيارم،خسته نمي شوم.مي كوشم تا همچون درخشان وديرينه خود روان مردم گيتي را به نيروي راستي و نقشي پاك وتوانا سازم تا آتشي پديده آورم دروغ را زشت ترين گناه مي دانم.هيچ نشانه اي به خود كم بيني كمتري نمي بينم.فراموش نميكنم.خود فريبي را آفريده گار دروغ ودروغ را آفريدهاي سرتا پا نمايي ناپاكي مي دانم .دلهره اي ندارم.هر نكته كه از ديدگاه وآماج انديشه هاي گذشته بدل بسپارم،وبا سروش نشان خود  كناكش  مي كنم.خودپسندي را كنار مي گذارم.كليد سرافرازي خويش را در ژرف انسانيت مي جويم ،دو گانه نيستم آشناي فلسفه كار وكوششم،راست مي گويم تا بيم جان باشم.دروغ نمي گويم مي كوشم تا هرگونه بدي وزشتي را از خود دور سازم.به راز هستي بخشي آگاهم به اورنگ اوپراي فرهنگي يعني من ،خاك،خون،خدا،تاريخ، كيش،دين،فلسه،هنر شعر يگانه بيني وراز سر افرازي مي دانم،مهررا نخستين پديده ي دروازه ي هستي همزاد هماهنگي مي دانم.با آرمان انسانيت سر بلند وپر شكوه زندگي  مي كنم  خود خواهي چشم وهم چشم ناتواني ،نا بخوردي ،دشمني واز هر گونه  كاستي در فروز هاي نيك درس مي جويم.در ميدان آزمايش خواسته ها وتلاش وكوششم.پوشاك ساده مي پوشم.تن درستي را در جان و روان مي جويم.به چاپلوسي و پستي روي نمي آورم. كليد سر افرازي خويش را اكسير فرهنگي سرمايه هستي شاهراه زيست وزندگاني وچكيده سخن آيين بزرگي خويش مي دانم وآزادي وآزادگي را به جان مي خرم.پايداري و وفا داري در دوستي را افروز هاي پايسته مي دانم. من به راستي ودوستي به خود فرو رفته ام .به جهان معنا ومفهوم اين چند فرازمان در اورنگ پر شكوه وسازنده وخرمن دانش وبينش با هماهنگي منش باآفرينش باشي انديشه توانايي انسانيت ،كامروا شدن،سپاس قواي الهي،پير سخن ،آهنگ جاودانه پيروزي را سرود كن....درانديشه ام.به فرمان نهاده(به تو اي هم رزم).فروغ هستي ها،تو را سپاس فراوان فراوان دارم واز تو اميد هاي بسياري به دل ساز كردم.زيرا كه طلوع تو را در جهان امروز به فال نيك گرفتم وراز جهان را در تو جستم.پس ما را سامان ده .درد ما از توست ودرمان ما هم از توست .تو را داراي هستي بخش نعمت هاي فراوان ارزاني داشته .تو همه چيز داري ،زيبايي،زيبايي مهر،عاطفه ودوستي،هستي خود ودانش فروغ وآشتي و از نيكي.اينجاست كه تو را مسئول جهان كنوني مي خوانم و پرسشهاي بسياري در لانه ي فكرم از تو دارم.وبالاخره ما مي خواهيم كامل باشيم ما مي خواهيم در برابر حوادث ونا ملايمات خندان با شيم.

در هنگام مرگ هم تبسمي بر لب نداشته باشيم .ما نيرو ها وقواي خود را نظم و ترتيب مي دهيم.واميال خويش را هماهنگ مي سازيم با بي نظمي ها كه وجود دارد مي جنگيم .اين است منطق ما ،انديشه ما ،به راستي سوگند خورديم به دوستي سوگند خورديم به پاكي انديشه ايم.

(استاد علي جواني)